Een trouwe metgezel uit studietijd
Mijn Fiat 500 - een verhaal van Georg Csapo
In 1974 - 1 jaar na de Jom Kipoeroorlog en de wereldwijde oliecrisis - ontmoette ik mijn toekomstige vrouw Helene. We waren gelukkig zoals alleen verliefde mensen gelukkig kunnen zijn, genoten van elkaars gezelschap en brachten onze vrije tijd door met talloze uitstapjes in mijn vuurrode Puch 500. De "rode Molly", zoals het 20 pk sterke voertuig genoemd werd, was in principe een Fiat 500, maar uitgerust met een Oostenrijkse 500cc luchtgekoelde boxermotor van het bedrijf Steyr Puch. Helene probeerde af en toe haar geluk als bestuurder van de kleine bolide, maar het schakelen met de deels gesynchroniseerde versnellingsbak veroorzaakte soms een onvriendelijk gekraak en synchrone samentrekking van alle spiergroepen van de passagier.
Het gezin zou groter worden en met een bezwaard hart nam ik in 1975 afscheid van "Molly" om een "normale" auto te kopen. Het verlangen naar de trouwe metgezel van mijn studentenjaren liet me de komende decennia niet los. Herhaalde dromen waarin ik de kleine Puch schijnbaar ongedeerd bij een dealer vond, veroorzaakten een gevoel van geluk dat pas bij het ochtendgloren langzaam vervaagde.
Het was deze steeds terugkerende droom, die me op een ochtend om 3 uur uit bed en achter de computer dreef. Na urenlang zoeken vond ik een dealer in de buurt van Heidelberg: een volledig gerestaureerde koraalrode Fiat 500 wachtte op een nieuwe eigenaar. De uren kropen met pijnlijke traagheid tot aan de opening van de zaak, en al op dezelfde ochtend was de deal gesloten. Ik moet toegeven: ik was zeker de beroerdste onderhandelingspartner waarmee de dealer ooit te maken heeft gehad. Maar ach, de Fiat was van mij. Sindsdien zijn we onafscheidelijk.
